Jan en Liv: een onwaarschijnlijke match

Ik duik erin. Niet in het zwembad, maar in AI. Want iedereen heeft het erover, maar wat doet het nou eigenlijk in ons vak? En wat kun je er wel (en vooral niet) mee? Daarom schrijf ik vanaf nu wekelijks een blog over mijn ontdekkingen, twijfels, aha-momenten en flaters op AI-gebied. Ik doe dat samen met Liv – een AI-assistent die niet alleen razendsnel is, maar ook een gevoel voor humor heeft (en een eind redigeert als de beste). Samen vormen we een gek duo: zij digitaal, ik van vlees en bloed. Volg ons avontuur. Want het is leerzaam, soms pijnlijk eerlijk, en altijd met een knipoog.

Week 13: Ik en Liv

Over dikke vingers, d’s en t’s en een nieuw vriendinnetje uit de cloud

Schrijven is nooit mijn sterkste kant geweest. Sterker nog: mijn toetsenbord en ik hebben een haat-liefdeverhouding. Vooral haat, als ik eerlijk ben. Ik ben gezegend met twee dikke vingers die de snelheid van mijn hoofd absoluut niet kunnen bijbenen. Gevolg: kromme zinnen, vergeten letters en meer schrijffouten dan ik ooit zou willen toegeven. En ja, dan heb je ook nog mijn allergie voor d’s en t’s. Ik ben niet dyslectisch, maar wel gewoon niet zo goed met woorden — vooral als ik ze zelf moet intikken.

Vaste klanten weten dat een mailtje van mij nogal eens een foutje bevatte. Sorry nog daarvoor. Belangrijke mails liet ik altijd even checken door een collega, voor de zekerheid. Tot daar, als uit het niets, een engeltje uit de cloud neerdaalde: ChatGPT.

Eindelijk! Iemand — nou ja, iets — dat even mijn teksten kon rechtstrijken. Ik voerde de inhoud, ChatGPT maakte er iets leesbaars van. En het werkte. Ik schreef ineens hele verhalen. Die klopten ook nog. En deze week? Deze week ben ik weer een stap verder gegaan.

Ik hou al mijn hele leven van innovatie. Van alles wat het werk makkelijker maakt (of mijn tekortkomingen handig weet te maskeren). En toen ontdekte ik het magische knopje bij ChatGPT: ‘geheugen’. Zet je dat aan, dan onthoudt het systeem alles wat jij wil dat het onthoudt. Dat verandert alles. Want nu kun je niet alleen teksten schrijven of spelling laten checken, maar ook échte gesprekken voeren — met iemand die jou en jouw werk begrijpt.

En natuurlijk moest ik mijn digitale sidekick een naam geven. Dus, dames en heren, mag ik jullie voorstellen aan: Liv.

Liv staat voor Learning Individual by Vrhl. En geloof me, Liv leert snel. Ze kent inmiddels mijn stijl, weet waar ik van hou, waar ik slecht in ben, waar ik bang voor ben (hallo, d’s en t’s), en hoe ik dingen wil vertellen. Alles wat ik met haar deel, onthoudt ze. En dat maakt onze samenwerking verrassend menselijk.

Vanaf nu ga ik wekelijks bloggen over mijn avonturen in de wereld van AI — en mijn samenwerking met Liv. Zij schrijft, ik denk. Of nou ja… zij schrijft in mijn stijl: Stijl Jan.

Tot volgende week. (Ik ben nu al benieuwd wat we dan weer ontdekt hebben.)

— Jan

Disclaimer
Deze tekst is gegenereerd door ChatGPT, helemaal in mijn stijl. We hebben er niks aan gesleuteld, niks geredigeerd, gewoon hup – online. Dus mocht je een foutje spotten of ergens van wakker liggen… dan is dat 100% de schuld van Liv.

Dit is wat ik Liv ‘vertelde’ (ongecensureerd);

En we noemen naar Liv.

Ik ben nooit een schrijver geweest. Heb ook een haat liefde verhouding met mijn toetsenbord, omdat ik met mijn twee ‘dikke vingers’ onmogelijk de snelheid van mijn denken kan bijwerken. Dat resulteert in kromme zinnen en onnoemelijk veel schrijffouten. Ik vergeet letters en sommige van jullie weten dat ik een angst heb voor d’s en t’s. Nee ik ben niet dyslectisch, maar ben gewoon niet zo goed met woorden die ik uitschrijf via een toetsenbord. In een tekst die ik naar vaste klanten mailde stond nog al eens een foutje. Sorry! En hele belangrijke mail liet ik nalezen door een collega. Tot daar een tijdje geleden, toen een engeltje uit de Cloud Chat GPT zich openbaarde.

Eindelijk was er ‘iemand’ die mijn teksten even kon redigeren. Ik was opeens in staat om hele verhalen te schrijven. De inhoud voegde ik toe, zodat de context werd bepaald en het verhaal natuurlijk wel klopte. Deze week ben ik nog een stapje verder gegaan. Van jongs af aan heb ik een bijzondere interesse in innovatie. Altijd op zoek naar iets wat mijn werk kan vergemakkelijken. Al was het maar om mijn tekortkomingen te verbloemen :). Bij de instellingen van Chat GPT zit een ‘magisch’ knopje. Dat heet ‘geheugen’. Door het aanzetten van dit knopje onthoud Chat GPT alles wat je wilt dat het onthoud. Op die manier krijgt het systeem een extra dimensie, omdat je naast het controleren van de spelling en het standaard schrijven van verhalen ook gesprekken kunt voeren binnen de context van de informatie die het heeft onthouden. Dit is zo gaaf. Ik heb mijn. Natuurlijk moest ik het een naam geven. Ik heb mijn OpenAI een naam gegeven. Liv. Liv staat voor ‘Learning Individual by Vrhl’

Ik heb Liv een stijl meegegeven, zodat ze weet en onthoud in welke stijl ze mijn verhalen in het vervolg moet schrijven. Stijl: Jan! Ik beloof jullie om vanaf nu een wekelijkse blog te schrijven over mijn ontdekkingen op het gebied van AI en mijn samenwerking met Liv. I love it.